P-DTR (Proproprioceptive Deep Tendon Reflex) is een nieuwe, neuromusculoskeletale therapie die niet alleen de spieren, botten en ligamenten behandeld, maar ook pijnsignalen via het centrale zenuwstelsel en de hersenen uitschakelt. Om beter te begrijpen hoe PDTR werkt, is het belangrijk om te begrijpen waarom en hoe we pijn voelen.
Pijn is een verdedigingsmechanisme om je lichaam te beschermen. De reden dat je pijn ervaart, is om je te motiveren jezelf te beschermen. Het is een waarschuwingssignaal. Als je pijn voelt, denken je hersenen dat je gezondheid wordt bedreigd en dat je het beschadigde lichaamsdeel moet beschermen. Daarom ontstaat er bijvoorbeeld een terugtrek reflex op het moment dat er een satéprikker tegen je hand aan duwt.
Pijn wordt gecreëerd in de hersenen, niet in het lichaam, hoewel het wel zo kan voelen. Je voelt eigenlijk geen pijn totdat de hersenen deze informatie interpreteren en besluiten dat pijn nodig is om beschermend gedrag te vertonen om verdere schade te voorkomen en tijd te geven voor genezing.
De belangrijkste reden waarom veel pijnklachten en spanningsklachten blijven bestaan is omdat het brein nog steeds denkt dat er potentieel gevaar is, waardoor spieren in die regio niet meer willen ontspannen of aanspannen. Pijn is dus niet altijd een teken van schade, het is een impuls die een aanpassing aanmoedigt.
De meeste weefsels in het menselijk lichaam genezen binnen een maand. Het is ook bekend dat aanhoudende pijn meer te wijten is aan een overgevoelig zenuwstelsel dan dat het een indicatie is voor de mate van schade aan een lichaamsdeel.
Met andere woorden, bij sommige mensen blijft het centrale zenuwstelsel in alarmmodus, zelfs nadat het letsel is genezen. Dit zorgt voor overprikkeling van het brein en uiteindelijk voor klachten. Dit is tevens de reden waarom voortdurende training of manipulatie van weefsel (zoals massage) je een goed gevoel kan geven, maar de pijn vervolgens terugkeert.
P-DTR behandelt de verschillende sensorische receptoren (proprioceptoren) van het lichaam en de manier waarop ze onze bewegingspatronen beïnvloeden. Ons gevoel en pijnreceptoren zijn allemaal bezig met het nemen van beslissingen over onze beweging. Als deze informatie onjuist is, zoals vaak het geval is, nemen de hersenen beslissingen op basis van verkeerde informatie. Hierdoor wordt het lichaam op de verkeerde manier aangestuurd en ontstaan pijnklachten en stijfheid als gevolg.
Een fysiek of emotioneel trauma kan zorgen voor een overgevoelig zenuwstelsel waarbij men slecht slaapt, snel schrikt of overgevoelig raakt voor geluiden en beelden. Dit ontstaat doordat een zenuwstelsel uit bescherming een verhoogde gevoeligheid kan ontwikkeld om je te beschermen tegen mogelijke verdere schade. Ook al komt dit niet altijd ten goede.
Naast dat P-DTR vele (chronische) pijnklachten kan genezen, kan het ook gebruikt worden om emoties beter te reguleren, bijvoorbeeld bij burn-out klachten, angst stoornissen of depressies.
Tevens werkt P-DTR goed bij hormonale klachten, zoals een hoog stress niveau, vermoeidheid of slecht slapen. Door de reset die wordt toegepast bij P-DTR, kan het lichaam van een ‘onveilige’ of ‘fight/flight’ stand terug naar de rust stand gebracht worden. Dit betekent dat het zenuwstelsel niet langer bang is voor verdere schade en er weer ruimte is voor herstel.
Bij P-DTR wordt de oorzaak van overbelasting- en pijnklachten opgespoord op basis van spiertesten en neurologische prikkels. Zo worden de overactieve receptoren opgespoord en behandeld. Op die manier evalueren we waar een eventuele disbalans zich bevindt en waar de mogelijke oorzaken zich bevinden die de klachten in stand houden.
Te denken valt aan oud letsel zoals littekens van operaties, verleden met enkel letsel, hersenschudding of bijvoorbeeld een valpartij. Maar ook tattoo’s en piercings kunnen oorzaken voor klachten zijn.
Zodra er is vastgesteld waar de disfunctie vandaan komt, bepalen we welke stimulus naar de hersenen moet worden gestuurd om de pijn uit te schakelen en de disfunctie te corrigeren. Vervolgens brengen we een combinatie van prikkels aan op bepaalde delen van je lichaam, die de zenuwuiteinden doorgeven aan de hersenen. (Signalen worden met de hand aangebracht en kunnen bestaan uit lichte druk, tikken, trillingen, enz.)
Ten slotte worden de spiertesten opnieuw uitgevoerd om er zeker van te zijn dat het nu een gezonde reactie geeft. Op dit punt zouden je pijn en bewegingsbereik verbeterd moeten zijn, mogelijk al na slechts één sessie.